Bölüm 2 Günün ilk ışıkları geceden kalan karanlığı içkinin müdavimi olan babanın çocuklarına gösterdiği şevkat gibi görüyordu. Saat henüz altı olmamışken karanlığa yenilmiş az yer vardı bölgenin sisinin altında. Toprağa can katan çiğ damlaları ölecek bir kuşa can yetiştirircesine her yaprağa nefesini üflemişti. Mezar taşlarının kimsesizliği arasında onlar kadar cansız görünen betondan hallice ten rengini […]
Bölüm 1 Eve girdiğinde ilk olarak bir ağlama sesi geldi kulağına. Hiç acele etmeden yavaş ve narinlikten incinen adımlarla sesin geldiği yöne doğru ilerledi. Ne nefesinde bir hızlanma ne de bir değişiklik sezilmiyordu hareketlerinde. Elini sakince kapalı olan odanın kapı koluna attı. Uzun ve temiz gözüken elleri ile son bir tereddüt hissiyle kapı kolunu çevirdi. […]
Yüzü gülerken hayalleri ağlayana denir insan. Koştuğu karmaşıklıklar onu boğduğunda nefes alışlarını hisseder. Hayatın üstüne geldiği her an yaşamaya daha da sarılır. Ama durup konuşmaya başlarsa ne gücü kalır ne de kuvveti. Onu koruyup kollayan kanatlarını indiriverir gönül yaralarını sarmaya gelince iş. Yapamayacağı işin altına girdiğinde korkmadan yürür ezileceğini bile bile. Kaçıp kurtarmak ister yolun […]
Bir insan tek sözüyle seni boğan denizlere setler çekebilir mi? İçinde yanan yangına deniz olup çıkan dumanı nefes diye çekebilir mi ruhuna işleyememiş insan? Her daim dertlerin aynı olarak yürüyebilir mi çıkmaz sokağa? Sorularla insanlığı boğuyorum bir süredir sınırlarını keşfetmeyi beklediğim ama hep altında ezildiğim zihnimde. Korkmadan çöller ilerleyebileceğin kadar cesur hissettirebilir mi sana ufacık […]
Gecenin bir yarısı açıp bir şiir dinliyorum. Aklıma normalde düştüğünden bir farklı düşüyorsun şiirlerle buluşunca hislerim. Şenleniyor gülüşünün hayaliyle de olsa kıvrılmamaya yemin etmiş dudaklarımın kenarları bile. Durup bazen de keder doluyor içim. Yokluğunun bir türlü bitmeyişi bir ateş gibi çöküyor tam da kalbimin üstüne. Öyle bir ateş ki bu, gönülde çıkan yangının üstünden alamaz […]
Hayata insanlar üzerinden değer yükleyip tutunmak isteyen birinin sonu neden hep kör kuyular olur ki? Kim yoktan yere sönmüş bir hayatı tekrar alevlendirmeye çalışır? Sönmüş bir avuç kül ile hayatında gördüğü en büyük ateşi ortaya çıkaracak gibi düşler kuranlar, zaten baştan kaybetmişlerdir. Onlar için yenilmek bu yarışa girdikleri ilk saniyelerden başlamıştır. Çünkü bu hayatta acımasız […]
Oldukların dünyasında ölmeden çare yok sorunlara. Ne olduğunu bilmeden gül kokan evden, bir anda hayatında görmediğin kadar loş ve soğuğun kemiklerine işlediği sokağa girebiliyorsun bir anlık boşlukla. Bir olay örgüsü çizmeye gençliğini veriyorsun nefes nefese kaldığın hayat maratonunda. Korkmadan savaşman da mümkün değil, savaşa dâhil olmasan da hasarsız ayrılman da. Kaçabildiğin kadar kaç huzurdan. Ensenden […]